17 februari

Yvon thuis patronen tekenen en ik naar Hannelore: de vrouw van Sepple ze was boven bij haar schoondochter wat een leuk mens heel open en spontaan.Ik stelde me voor en ik zei wij kennen elkaar niet , zegt ze maar nu toch wel kom boven Hannelore is bij mij en wil je thee of koffie? Boven woonden vroeger Sepple zijn ouders nu helemaal verbouwd veel hout,luxe en modern! Een tweeling van 4 en een baby van zes maanden. Was heel warm en gezellig en wat Hannelore nog allemaal wist van vroeger,enig! Daarna nog even met haar mee naar haar huis en kreeg overlijdingskaartje en telefoonnummer zegt ze leuk kunnen we appjes sturen: ja had het leuker gevonden om met Sepple te appen😜Daarna naar de overkant bij Heinz en Brigitte leuten die zeiden waar is je vriendin ik zei :nou ja zij kent Hannelore niet echt en toch een heftig bezoek. Oh ja dat begrijpen we maar dan had ze toch bij ons gebleven! Weer uitgezwaaid door Heinz en toen Von opgepikt en ergens lunchen , veel regen en de sneeuw smelt snel! De hele week met stokken en de juiste schoenen erbij nou vandaag ik op crocs en Von haar gewone laarsjes , heel handig voor de deur bij een restaurant dat ook nog dicht was moesten we naar beneden glibberen over een ijsplaat het is ons gelukkig gelukt! Om een uur of vijf in de stal Stephan en Petra gedag gezegd en meteen koeien en varkens bekeken en naar biven Heinz en Brigitte gedag gezegd! Alletwee werden we omhelsd en hebben genoten van de bezoekjes en verhalen!

S’avonds kwam Florian nog langs weer te leuke verhalen van hier!

morgen vertrekken we naar Sandrine in Haute Marne , in principe droog met af en toe een zonnetje wel zo fijn om de pas op en af te rijden want morgen een prachtige route via Zwitserland 

Het was een super week en zo anders om bij al die mensen thuis te zijn ,je zit in het echte leven van hier er middenin en niet als toeschouwer .  Het is ook niet niks vanaf 1952 en ik sinds 1962! Heel bijzonder en ze zijn me allemaal zo dierbaar!